Poznaj historię trumien

Chociaż, zgodnie z wiedzą historyczną, ludzkie szczątki chowano w ziemi jeszcze przed pojawieniem się gatunku homo-sapiens, to grzebanie zmarłym w trumnach zostało spopularyzowane wiele lat później na Starym Kontynencie. W Europie pogrzeby z trumnami zostały spopularyzowane około XIV wieku. Naukowcy uważają, że ma to ścisły związek z epidemią dżumy, targającej kontynentem w połowie tego wieku. Możliwe, że dodatkowa warstwa materiału, poza ziemią, miała stanowić zabezpieczenie przed przenoszeniem choroby.

Warto zaznaczyć, że początkowo w trumnach chowani byli jedynie władcy i członkowie rodów szlacheckich. Pierwszym, udokumentowanym zmarłym pochowanym w drewnianej trumnie był Bolesław Chrobry. Wzmiankę o tym można znaleźć w zapiskach Długosza. 

Rodzaje trumien, symbole i przypisywane im znaczenie

W okresie, kiedy trumny stawały się coraz popularniejsze, zgodnie ze szlacheckim uwielbieniem hierarchizacji i klas zaczęto stosować różne kolory i symbole mające sugerować m.in. sposób w jaki ktoś zmarł. Stosowano wówczas trumny sosnowe, dębowe, malowane dodatkowo lub obciągane czarnym materiałem. Jeśli zaś zmarły odszedł w boju jego trumna była czerwona, a jeśli zmarły był np. wyjątkowo pobożny lub był duchownym stosowano kolor szary, oznaczający pokorę.

W XVII wieku trumny były już dużo bardziej zdobione, często metalowe. Zmarłych chowano w ozdobnych szatach, dodatkowo zostawiając niewielką przestrzeń szklaną, tzw. okienko. Na przodzie przybity był portret zmarłego, który po pogrzebie zawisał na ścianie kaplicy. 

Należy pamiętać jednak, że praktyka ta dotyczyła jedynie bogatej ludności miejskiej. Na wsiach jeszcze w XIX wieku zmarłych chowano owiniętych jedynie w całun, a praktyka ta utrzymała się w niektórych regionach nawet do początku XX wieku.